Verðandi tveggja barna faðir

Við erum ólétt! Þetta er svo sem ekkert nýskeð enda krílið væntanlegt í janúar. Meðgangan hefur bara gengið nokkuð vel. Aukakílóin hafa reyndar eitthvað aukist en ógleðin hefur lítt látið sjá sig. En nóg um mig. Konan kvartar svo sem ekki yfir miklu heldur en hefur þó eitthvað fundið fyrir grindarverkjum. Nú styttist tíminn svo óðum og er nú farið að sjást meira á henni en mér (en ég hef reyndar verið nokkuð duglegur við að æfa mig og ekki laust við að endalausar magaæfingar séu loksins farnar að skila sér).

Þetta er annars yndislegur tími og við reynum að njóta hans til hins ýtrasta, enda gefst ekki mikill tími til afslöppunar þegar krílið er komið í heiminn og byrjar að halda vöku fyrir okkur heilu og hálfu sólarhringana. En þrátt fyrir langar andvökunætur er þetta vel þess virði. Svo skemmir ekki fyrir hvað verðandi stóra systir er spennt. Hún lýsir því stöðugt yfir að hún sé að verða stóra systir og að hún eigi systir í maganum á mömmu. Ekki að það sé komið á hreint um hvort kynið sé að ræða (í það minnsta verður það ekki gefið upp hér) heldur vill hún hreinlega ekki eignast bróður á þessu stigi og er því svona ákveðin í vissu sinni um að lítil systir leynist í maganum á mömmu. Hún hefur þó ekki útilokað það að eignast bróður seinna meir og segist vera tilbúin til þess þegar hún verður stór eins og ég (efast reyndar um að ég sé tilbúinn að verða við þeirri ósk þegar þar að kemur). Ég vona bara að hún verði ekki fyrir miklum vonbrigðum ef litla systir reynist vera lítill bróðir þegar þar að kemur en það kemur í ljós upp úr áramótum.